برنامه ریزی گردشگری مشارکتی در یک مقصد در حال توسعه (تجربه اندونزی)

این مقاله یک مدل استاندارد از برنامه ریزی گردشگری را ارائه می دهد که همکاری و مشارکت میان آژانس های دولتی، سطوح اداری مختلف دولت، قدرت های سیاسی هم سطح، و بخش های خصوصی و دولتی، را می طلبد. اصول این برنامه ریزی مشارکتی در یوگیاکارتای اندونزی که در آن پیش از این برنامه ریزی صورت نگرفته است، مورد بررسی قرار گرفته است. عوامل اجتماعی - سیاسی مهمترین دلیل برای فقدان برنامه ریزی گردشگری مشارکتی در ناحیه مورد مطالعه بوده است و این باور وجود دارد که مکان های دیگری که دارای شرایط انسانی مشابه با ناحیه ی ذکر شده است نیز اصول برنامه ریزی گردشگری مشارکتی مورد استفاده قرار نمی گیرد.